Róże Różańcowe

Zasady Żywego Różańca

„Żywy Różaniec” jest zorganizowaną wspólnotą osób, które modlą się codziennie na różańcu rozważając 20 tajemnic z życia Jezusa i Maryi. „Najważniejszą rzeczą i najtrudniejszą jest uczynić różaniec modlitwą wszystkich” – napisała założycielka Żywego Różańca, służebnica Boża, Paulina Jaricot. Każdy człowiek może znaleźć w ciągu dnia kilka minut, aby odmówić dziesiątek różańca, czyli jedną tajemnicę.
Każda „Żywa Róża” składa się z 20 osób, a każda z nich odmawia codziennie przynajmniej jedną tajemnicę różańca. Koniecznie jednak tę, która zostaje powierzona do rozważania i odmawiania raz w miesiącu, przy „zmianie tajemnic”. Przy tej zmianie, co miesiąc, wszystkim członkom przydziela się nowe tajemnice do odmawiania, w taki jednak sposób, aby w jednej „Żywej Róży” były każdego dnia odmówione wszystkie tajemnice. Tak więc, nawet, gdy poszczególni członkowie „Żywej Róży” odmawiają dziennie tylko jedną tajemnicę, to w całej Róży rozważany jest cały różaniec, czyli wszystkie części i tajemnice.
Bardzo istotne jest również to, by wszyscy członkowie Róży modlili się w tej samej intencji, która jest również zmieniana co miesiąc (patrz INTENCJE 2024). Powierzają również Bogu inne polecone intencje parafialne lub poszczególnych osób.

Obowiązki członków Żywego Różańca

  1. Codzienne rozważanie jednej wyznaczonej tajemnicy różańca świętego
  2. Udział w miesięcznym spotkaniu formacyjnym połączonym ze zmianą tajemnic
  3. Uczestnictwo w życiu sakramentalnym Kościoła
  4. Rozszerzanie czci Najświętszej Maryi Panny przykładem życia i działalnością apostolską, zwłaszcza przez krzewienie modlitwy różańcowej
  5. Odważne stawanie w obronie wiary
  6. Udział w pogrzebie członka Żywego Różańca należącego do tej samej róży

Każdy z członków Żywego Różańca, na podstawie przywileju udzielonego przez Stolicę Apostolską (Dekret Penitencjarii Apostolskiej z dnia 25.10.1967), może uzyskać odpust zupełny (darowanie kary czyśćcowej) pod zwykłymi warunkami (stan łaski uświęcającej, przyjęcie w danym dniu Komunii św., odmówienie Wierzę w Boga, Ojcze nasz i Zdrowaś Maryjo w intencjach Ojca Św.).

Dni uzyskania odpustu zupełnego:

  1. Dzień przyjęcia do Stowarzyszenia Żywego Różańca
  2. Uroczystość Narodzenia Pańskiego (25 grudnia)
  3. Święto Ofiarowania Pańskiego (2 lutego)
  4. Uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego
  5. Uroczystość Zwiastowania Pańskiego (25 marca)
  6. Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny (15 sierpnia)
  7. Wspomnienie Najświętszej Maryi Panny Różańcowej (7 października)
  8. Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny (8 grudnia)

Różaniec jest modlitwą piękną, ale dość wymagającą, gdyż łatwo ją bezmyślnie powtarzać. Należy jak najprościej modlić się na różańcu. Zaczyna się od przeczytania rozważań lub fragmentu Ewangelii, następnie krótka refleksja nad przeczytanym tekstem oraz podanie intencji. Później można odmówić dziesiątkę. W różańcu chodzi o to, by nie tyle skupić się na technice odmawiania, ale aby rozważać poszczególne tajemnice oraz ich znaczenie. Taki różaniec staje się modlitwą ewangeliczną i wraz z Maryją przeżywamy kolejne momenty życia Jezusa.
Człowiek wierzący powinien czuć się odpowiedzialny nie tylko za bycie w Kościele, ale również za jego wzrost. Ważna jest troska o zbawienie swoje i innych. Dokonuje się to poprzez miłość Boga i bliźniego, modlitwę, dobre uczynki, a nawet cierpienie.